به گزارش شاپورخواست، غار قمری یا اِشگَفت قَمَری در سفیدکوه خرمآباد و مشرف به شهر واقع شده است. غار قمری از جمله غارهای آهکی دره خرمآباد است که کاوش رسمی آن توسط پروفسور فرانک هول و باستانشناسان دانشگاه رایس از سال ۱۳۴۳ تا ۱۳۴۸ خورشیدی صورت گرفت. اِشگَفت قَمَری شامل ۲ سالن است که سالن […]
به گزارش شاپورخواست، غار قمری یا اِشگَفت قَمَری در سفیدکوه خرمآباد و مشرف به شهر واقع شده است.
غار قمری از جمله غارهای آهکی دره خرمآباد است که کاوش رسمی آن توسط پروفسور فرانک هول و باستانشناسان دانشگاه رایس از سال ۱۳۴۳ تا ۱۳۴۸ خورشیدی صورت گرفت.
اِشگَفت قَمَری شامل ۲ سالن است که سالن اول ۳ متر لایه فرهنگی داشته و در هر مترمربع ۵۰۰ قطعه استخوان حیوانات مختلف کشف شده و سالن دوم آن بسیار تاریک است.
این در حالی است که کف سالن دوم صخرهای است و سقف و بعضی قسمتها شامل استلاگتیت و استلاگمیت است.
به گفته فرانک هول، این غار محل سکونت انسان از ماه نوامبر تا مارس هر سال میلادی بوده است.
دهانه غار رو به شرق و مشرف به گرداب سنگی « از آثار تاریخی خرمآباد مربوط به دوره ساسانیان» است و سطح داخل دهانه آن بیش از ۲۰۰ متر، و طول راهروی غار باریک و طولانی است تا آنجا که تاکنون انتهای آن کشف نشده است.
در خصوص اشگفت قمری افسانههای بسیاری وجود دارد که برخی از آنان، همچنان زبانزد مردم لرستان بهویژه خرمآباد است.
در این غار آثار و شواهدی از زندگی انسان در دوره پارینه سنگی میانی با قدمت حدود ۵۰ هزار سال به دست آمده است.
غار قمری مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان است
غار قمری مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان بوده و از نشانههای باستانی دره خرمآباد محسوب میشود که در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۸۰ به شماره ثبت ۴۱۴۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.