یادداشتی از یک کنشگر اجتماعی؛
گروه: اجتماعی
تاریخ: 16:00 :: 1398/06/14
سخنی با فرماندار خرم آباد

یک کنشگر سیاسی و اجتماعی در یادداشتی، از فرماندار خرم آباد خواست تا اقدامات تامینی پیشگیرانه و پیشا واقعه را در مرکز استان لرستان تقویت کند.

به گزارش پایگاه خبری شاپورخواست، شهرام شرفی کنشگر سیاسی و اجتماعی لرستان در یادداشتی با عنوان «سخنی با فرماندار خرم آباد»، از اسد عبدالهی خواست تا اقدامات تامینی پیشگیرانه و پیشا واقعه را در این شهر تقویت کند.

شرفی در یادداشت «سخنی با فرماندار خرم آباد» آورده است:

برادر گرامی، جناب آقای اسد عبدالهی؛ فرماندار محترم شهرستان خرم‌آباد

با سلام و احترام؛ استحضار دارید مدتی است برخی تیراندازی های منجر به قتل و زحمی شدن افراد، فضای گفت‌وگویی مردمان شهر را به سوی این حوادث سوق داده است. می دانم که از بازتاب‌های رسانه‌ای و اجتماعی فرا استانی این رویدادها نیز به طور حتم، اطلاع دارید.

حضرتعالی، دانش آموخته رشته تحصیلی جامعه شناسی هستید و بهتر از من می‌دانید که پیامدهای تیراندازیهایی که گاه، منجر به قتل و گاه منجر به زحمی شدن چند نفر شده،‌ از نظر اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی درون و برون استانی چیست.

از طرفی، حضرتعالی از نظر حقوقی، اداری و مدیریتی، مسئول یا به عبارت دقیق‌تر، رئیس شورای تأمین امنیت شهرستان خرم‌ آباد هستید و طبیعی است که به عنوان فرماندار و مسئول شورای تأمین امنیت شهرستان، باید طرحها، برنامه‌ها و راهبردهای عملیاتی و مدت‌دار خود را در زمینه ارتقای تدابیر پیشگیرانه در سطح شهرستان، تقویت کنید.

تکیه‌گاه نوشتاری‌ام روی عبارت «تقویت تدابیر پیشا واقعه» است؛ چونکه در زمینه‌ی «تدابیر پسا واقعه»، هماره، تلاشها و کوششهای سریع انتظامی و امنیتی، انجام شده است و از این تلاشها و پیگیرهای مستمر برای برخورد قانونی با مجرمان، قدردانی می‌کنم.

جناب آقای عبدالهی؛ حضرتعالی، جامعه شناس هستید و به این موضوع، کاملاً «آگاهی دانشی» دارید که وقتی حادثه‌ای منجر به قتل رخ می‌دهد تفاوتی نمی‌کند انگیزه مجرمان، شخصی بوده باشد یا غیرشخصی؛ بلکه، اصل حادثه، وقوع قتل یا تیراندازی به ویژه تیراندازی در یک محیط عمومی است و پیامد واکنشی و بازتابی اجتماعی رویداد، مهم‌تر و البته، زیان‌بارتر از اصل رویداد است.

به دیگر سخن، فراهم شدن احتمالی «امکان تیراندازی» در یک محیط اجتماعی عمومی همچون خیابان (چه در روز و چه در شب)، «اصل حادثه» است و توضیح اینکه انگیزه‌ی تیرانداز یا تیراندازان، چه بوده است «فرع حادثه».

رویکرد حضرتعالی به عنوان یک جامعه شناس سکان‌دار شورای تأمین امنیت شهرستان، آن است که: «امکانهای احتمالی تیراندازی به ویژه در برخی محیطهای عمومی» را برای قانون‌شکنان، سلب کنید (تمرکز چشم‌اندازی نوشتارم، روی تدابیر پیشا واقعه است).

همانگونه که شما، بهتر از من می‌دانید عصر حال، عصر و زمانه‌ی گردش آزاد اطلاعات و اخبار است و در جهانی، زیست می‌کنیم که کنشگری به روش «شهروند ـ خبرنگار آنلاین»، از مؤلفه‌های تعیین‌کننده بسیاری از مناسبات آن است.

خبرنگاران، مثل گذشته، فقط یک قشر خاص حرفه‌ای مشخص و صنفی معین از نظر انعکاس رویدادها و حوادث مختلف محیطی نیستند؛ بلکه در عصر فعلی، هر شهروندی که دارای گوشی تلفن همراه و امکان ارتباط با اینترنت است، یک «شهروند ـ خبرنگار آنلاین» محسوب می‌شود.

از منظر فلسفی، وقتی «امکان» تحقق یک پدیده فراهم شد، «ممکن شدن» آن پدیده نیز به دنبالش خواهد آمد. همچنین، مباحث ذیل روزنامه‌نگاری نوین و آنلاین را شما، آکادمیک‌تر از من می‌دانید و به همین علت از تشریح آنها در این مجال، گذر می‌کنم.

به عنوان فرماندار خرم آباد، اقدامات پیشگیرانه را ارتقاء دهید

آنگونه که توضیح دادم، رویدادها و حوادث بر منبای همان موقعیت عینی «شهروند ـ خبرنگار آنلاین»، به سرعت، منعکس می شوند؛ لذا اهمیت دارد حضرتعالی در جایگاه شغلی و مدیریتی مسئول شورای تأمین امنیت شهرستان، تدابیر پیشگیرانه و پیشا واقعه را از منظر انتظامی و امنیتی، تقویت کنید و ارتقاء دهید.

همواره در همه زمینه‌ها و پدیده‌های اجتماعی، براین باور بوده‌ام که پیشگیری، بهتر از درمان است، پس در این مقطع زمانی نیز منظورم پرداختن به عوامل ساختاری بلند‌مدت تعلیلی پدیده‌هایی همچون خشونت، کاهش آستانه تحمل همدیگر و دست زدن به قتل از منظر پارادایم‌های جامعه‌شناسی نیست که پرداختن از منظرگاه تعلیلی و چرایی به این پدیده‌ها، پنجره نوشتاری دیگری می‌طلبد.

در این مجال، تأکیدم روی ارتقای برنامه‌ها و تدابیر پیشگیرانه و پیشا واقعه است، ضرورت دارد به این نکته هم بپردازم که در هر جامعه‌ای و در هر محیط زیست اجتماعی، حوادثی همچون خشونت و قتل، هست و هیچ‌گاه نمی‌توان این گونه پدیده‌های منفی اجتماعی را به طور مطلق، از میان برداشت و به صفر رساند؛ اما ‌باید براساس همان پارادایم «تقویت تدابیر پیشا واقعه»، طرح‌ها، برنامه‌ها و تدابیر موجود را تقویت کرده و اگر در جاهایی، نیاز به «بازنگری» در برخی برنامه‌هاست، آن نیز صورت گیرد تا سطح امنیت اجتماعی، بیشتر از گذشته، ارتقاء یابد.